RANT: Η τωρινή κατάσταση των νοσοκομείων από κάποιον που έχει χρόνιο νόσημα.
Αρχικά disclaimer ότι εννοείται πως συνειδητοποιώ πόσο πιεσμένο είναι το ΕΣΥ, θα ήθελα όμως να επικεντρωθώ περισσότερο στο πως προσπαθούν να προσμαρμοστούν στην πανδημία τα νοσοκομεία.
Εχω αυτοάνοσο νόσημα. Πριν τη πανδημία χρειαζόμουν έτσι και αλλιώς τακτικές (κάθε 3-4 μήνες δηλαδή) επισκέψεις σε γιατρούς για να έχω τα πράγματα υπό έλεγχο. Είχα επίσης ιδιωτική ασφάλεια, την οποία πλέον δεν έχω γιατί λόγω πανδημίας οι ώρες εργασίας μου περιορίστηκαν στο 1/3.
Ξεκινώντας από πέρσι λοιπόν, έχω να πω ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στην κυβέρνηση η οποία οδήγησε στην ακύρωση όλων των εξωτερικών ιατρείων και χειρουργείων, κάνοντας τους περισσότερους να απευθυνθούν εννοείται στον ιδιωτικό τομέα.
Όχι μόνο αυτό, πολλά από τα εργαστήρια (π.χ. μικροβιολογικό) πολλών δημοσιων νοσοκομείων δεν λειτουργούν μέχρι και σήμερα. Για παράδειγμα, το Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης δεν δέχεται πλέον εξωτερικούς ασθενείς για αιματολογικές εξετάσεις ή υπερήχους, που σημαίνει όχι μόνο περίπου τριπλάσιο χρόνο αναμονής αλλά και κόστος μετακίνησης βενζίνης για να κουβαληθείς στην άλλη άκρη της πόλης.
Speaking of χρόνο αναμονής, επειδή πρέπει να περιμένεις επι μήνες (όχι ότι παλιά δεν περίμενες) αλλά τώρα σου λήγει και το παραπεμτπικό. Καλώ των Χ γιατρό δημόσιου νοσοκομείου που μου έγραψε μαγνητική για πρόβλημα το οποίο ήδη υπάρχει χρόνια για να μου ξαναεκδόσει το ληγμένο παραπεμτικό. Μου λέει δεν μπορώ να στο γράψω έτσι, πρέπει να έρθεις να σε ξαναδω. ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ΝΑ ΕΡΘΩ ΛΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΙΣΙΩΣΕ ΤΟ ΚΟΚΚΑΛΟ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ??
Ποια είναι η σημασία της άυλης συνταγογράφησης αν οι γιατροί δεν την χρησιμοποιούν??
Από πέρσι έδωσα ένα μεγαλό ποσοστό ειδοσήματος για την υγεία μου, πλέον όμως δεν το αντέχει η τσέπη μου. Και το χειρότερο είναι ότι κανένας δεν έχει ιδέα πόσο θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ειδικά με τα εργαστήρια. Ξέρω μόνο ένα ποσοστό όσων αντιμετωπίζουν οι ασθενείς, μπορώ να φαντάζομαι μόνο τι έχουν να τραβήξουν όσοι έχουν κάποια άλλα χρόνια ή πιο σοβαρά νοσήματα.